+0374 223-85-48
Андижон шаҳар, Навоий шоҳкўчаси, 71- уй

Янгиликлар

  • 26 Сен 2025
    МУКОФОТЛАР МУБОРАК!
    Ўзбекистон Республикаси Президентининг "Ўқитувчи ва мураббийлар куни муносабати билан таълим-тарбия тизимида алоҳида ўрнак кўрсатган ходимлардан бир гуруҳини мукофотлаш тўғрисида"ги фармонига асосан тақдирланганлар орасида вилоятимизнинг бир…
  • 12 Сен 2025
    ИСТИҚЛОЛ БАЙРАМИ БОЛАЖОНЛАРГА ҚУВОНЧ УЛАШДИ
    Аждодларимизнинг азалий орзуси бўлган, баркамол авлоднинг истиқболига айланган Мустақиллик кунини ҳар қанча байрам қилсак арзийди. Халқимизнинг энг улуғ, энг азиз байрами - истиқлол айёми жорий…
  • 12 Сен 2025
    АРХЕОЛОГИК ВА МУЗЕЙ ТУРИЗМИ ЯНАДА РИВОЖЛАНАДИ
    Форум Андижон вилояти Марҳамат туманида «Кўҳна Довон сирлари» II археология туризм форуми бўлиб ўтди. Президентимиз топшириғи асосида Марҳамат тумани ҳокимлиги, “Мингтепа-маданий мерос» жамоат фонди, Яҳё…
Газетамизнинг янги сони сизга манзурми?
  • Ovozlar: (0%)
  • Ovozlar: (0%)
  • Ovozlar: (0%)
Jami ovozlar:
Birinchi ovoz:
Oxirgi ovoz:

ИЗТИРОБ

(14-сон) ДИЛ ТУFЁНИ 

 Ота-онамни рози қиламан, орзуларини рўёбга чиқараман деб уларнинг раъйига қарши бора олмадим. Ўз орзуларимни бир четга сурдим... Бугун эса минг афсус, надоматдаман. Ўтган ишни  ҳеч қачон ортга қайтариб бўлмайди. Қани эди мен ҳам тенгдошларим сингари олий ўқув юртларида таҳсил олсам. Улар каби билим олиб, бирор касбнинг мутахассиси бўлсам эди.

Афсус бундай бўлмади. Бувим бетоблиги боис ота-онам тезроқ мени турмушга узатиб тўйимни кўриш орзуйида эдилар. Қиз болага ўқишнинг кераги йўқ дея, ҳали коллежни тамомламасимдан бой хонадондан келган совчиларга розилик беришди. Бадавлат хонадонда бекам-у кўст яшайди, деб ўйладилар.

Отам мени 17 ёшимда турмушга узатди. Турмуш ўртоғим ҳам эндигина 18 ёшни қаршилаган эди. У ҳам ёш бўлгани учунми кўп нарсалардан айб излаб, мен билан жанжаллашаверарди. Мени тушунишни,  тинглашни истамас эди. Қайнонам аввалига ўзимиз ўқитиб оламиз, дея ота-онамга ваъда берганди. Аммо ундай бўлмади. Ўқишга ҳам бир кун борсам, икки кун боролмас эдим. Бир куни хўжайиним ишдан эрта қайтиб, онасини уйда иш қилаётганини кўриб қолибди. Ўша куни коллежга бориб, кечроқ қайтган эдим. Сўнг менга: уй ишларига улгурмасанг нима қиласан ўқиб, дея роса уришди. Шундан кейин ўқишга бошқа бормадим. Уй ишларига кўмилиб кетдим. Баъзан тез чарчаб қолар, дармоним қурирди. Шифокорга учрасам, буларнинг барчаси эрта турмушнинг натижаси эканлигини айтди. Шу-шу тез-тез касал бўладиган бўлдим, бу ҳеч кимга ёқмасди. На эрим, на қайнонам мени тушунишни истамас эди. Турли баҳоналар туфайли ёш оиламга дарз кетди, бир йил ҳам ўтмасдан ажрашишимга тўғри келди.

Баъзан ўйланиб қоламан. Бундай ҳолга тушишимга ким айбдор?  Хали ёш бўлишимга қарамай, мени турмушга узатган ота-онамми, ёки мени тушунишни истамаган қайнонам билан эримми? Хали 18 ёшга тўлмасдан ажраган қиз, деган ном олганимга балки ўзим айбдордирман. Эрта турмушга чиққаним мени бахтсиз қилди. Ё оилада, ё жамиятда ўз ўрнимга эга бўлолмадим.

Мен барча ота-оналардан илтимос қилар эдим. Ҳеч қачон қизингизни эрта турмушга берманг, мен каби бахтсиз бўлиб қолишига йўл қўйманг. 

Ёш аёлнинг дил изтиробларини Гулзода САИДАЗИМОВА оққа кўчирди.