(10- сон) Хотира

Инсон ҳаёти давомида қилган меҳнати ва яхши амаллари билан қадр ва эъзоз топади. Бундай кишиларнинг ёди узоқ вақтгача инсонлар хотирасида муҳрланиб қолади. Ана шундай ҳаёт йўлини босиб ўтган инсонлардан бири устоз, раҳматли Фозилжон Самиевдир. У инсон умрининг кўп қисмини ёш авлод таълим-тарбиясига бағишлади. Андижон қурилиш ва транспорт касб-ҳунар коллежига раҳбарлик қилди.

Устоз Фозилжон Самиев ҳалоллиги, меҳнатсевар, талабчан, айниқса,  жамоадошларига нисбатан хушмуомалалиги, ҳар қандай шароитда ҳам уларга қўлидан келганича ёрдам кўрсатиши, яқинларига маслаҳатгўй, оилапарвар, меҳрибон ва дилкаш инсон сифатида нафақат ҳамкасблари, балки кенг жамоатчилик орасида катта ҳурмат-эътибор топа олган инсон эди. 

Домла тажрибали ва ташкилотчи раҳбар, моҳир ва ташаббускор педагог, касбининг фидойиси сифатида коллеждаги таълим-тарбия иши ривожига улкан ҳисса қўшди. Айниқса, устоздаги самимийлик, камтарлик, ўзгаларни ҳамиша эзгу ишга ундаш сингари юксак инсоний хислатлар жамоадошлари, ўқувчи ва шогирдлари учун ҳақиқий ибрат мактаби бўлди.

Узтоз қисқа, лекин мазмунли ҳаёти давомида коллежимизда кўплаб эзгу ишларни амалга оширди. Хусусан, ёшларнинг пухта билим олиши, касб-ҳунар эгаллаши учун зарур барча шароитлар яратилишига бош-қош бўлди, ёш иқтидорларни юзага чиқаришда жонбозлик кўрсатди. Шунинг учун ҳам унинг раҳбарлик даврида коллежимизда таҳсил олган ҳар бир ўқувчи ҳаётда ўзининг муносиб ўрнини топа олди. Устоз бошлаган хайрли ишлар, ўзига хос анъанана бугун Дониёрбек Усмонов, Азизбек Миркомилов, Насибулло Мўминов , Муаззам Каримова, Мохинур Қосимова, Исмоил Маюнусов сингари устозлар, умуман, аҳил жамоамиз томонидан давом  эттирилмоқда.

Ф.Самиевнинг ҳаёти ва фаолияти давомида амалга оширган хайрли ишлари биз    шогирдлари, бугун ушбу жамоада ишлаётган ҳар бир педагог ва ходим учун ибратдир. Фидойи бу инсоннинг номи ҳамиша ёдимизда сақланиб қолади, хотираси қалбларимиздан ҳеч қачон ўчмайди.

Умида СОТВОЛДИЕВА.