Огоҳлик

Дин ниқоби остида дунёни остин-устун қилаётган ғаламислар бугунги кунда бир қанча мамлакатларнинг таназзулга юз тутишига сабаб бўлмоқда.

Бугун дунё бўйлаб юз бераётган даҳшатли воқеалар, бейб инсонларнинг бевақт ўлими, қадим аждодлардан мерос инсоният тарихининг дурдоналари бўлган қатор ноёб иншоотларнинг террорчилар томонидан вайрон этилиши ниҳоятда ачинарлидир.

Ислом динида шаҳид, деган ибора бор. Пайғамбаримиз Муҳаммад (с.а.в.) замонида Ислом дини энди тарқалиб бораётган даврда мушриклар, бутпарастлар ислом дини тарқалмаслиги учун жон жаҳдлари билан курашганлар. Улар ислом динига кирганларни, уларнинг бола-чақаси, қариндош-уруғларини аёвсиз ўлдира бошлаган. Ана шунда пайғамбаримиз (с.а.в.) ислом динини сақлаб қолиш ҳамда уни кенг тарқалиши учун курашга отланадилар. Бу йўлда қурбон бўлганлар шаҳидлар, деб аталган.

Аммо, ҳозирги кунда белига портловчи моддалар боғлаб, бегуноҳ кишиларнинг ҳаётдан бевақт кўз юмишига сабаб бўлаётганларни шаҳидлар қаторига қўшиб бўладими?

Қуръони Каримда ўз жонига қасд қилиш энг катта гуноҳлардан экани таъкидланган: "Ўз қўлларингиз билан ўзларингизни ҳалокатга ташламангиз! (Барча ишларни) чиройли қилингиз. Албатта, Аллоҳ чиройли (иш) қилувчиларни яхши кўради" ("Бақара" сураси,       195-оят).

Юқоридагилардан кўринадики, исломда инсоннинг ўз жонига қасд қилиши гуноҳи кабиралар (энг оғир гуноҳлар)дан саналиб, бундай киши шаҳид эмас, балки дўзахий бўлиши таъкидланган.

Бугун ёшларимиз орасида билиб-билмай тўғри йўлдан адашиб, турли оқимларга қўшилиб қолаётган,  ислом дини ҳақида ҳеч қандай тушунчага эга бўлмай туриб, ўзини дин пешвосидай тутиб, динимизга зид бўлган ишлар билан шуғулланаётганларнинг борлиги барчамизни ташвишга солади. Назаримда бундай нохуш ҳолатнинг асосий сабаби, оиладаги носоғлом мухит, қолаверса, билимсизликдир.

Ота-онанинг фарзандлари ёнида урушишлари, бир-бирини беҳурмат қилишлари, оиладаги моддий етишмовчилик каби бир қанча сабаблар орқасидан ёшлар ана шундай нотўғри йўлларга кириб қолмоқдалар. Оммавий ахборот воситалари орқали алданганлар ҳаёти ҳақида бот-бот ҳикоя қилинса-да, яна айрим ёшларимиз фирибгарларнинг найрангларига ишонмоқдалар.

Ислом дини ниқоби остида иш юритаётган ақидапароастлар ёшлар онгини заҳарлаб, моддий томондан қўллаб-қувватлаб, ўзлариинг шерикларига айлантириб олмоқда. Лекин тинч, осуда ҳаёт кечираётган халқнинг ҳаётини дўзахга айлантираётган, бир-бирини отиб ўлдираётган, чиройли бино - иншоотлар кулини кўкка совураётган, на отани, на онани тан олмайдиган манқуртларни ким деб аташ мумкин?

Биз катталар иш, оила ташвиши деб елиб-югурамиз, фарзандлариимиз учун етарлича вақт ажрата олмаймиз. Аслида ўша манқуртлар ҳам кимнидир фарзанди, уларнинг ота-оналари ҳам ўз жагарбандини мана шундай қабиҳ йўлга киради, деб ўйламаган, албатта. Фақат эътиборсизлик, бепарволик туфайли улар шу йўлга кириб қолганлар. Зеро, ҳар бир ота-она ўз фарзандига ишонади, «ёмон йўлга кирмайди, ҳар-хил оқимларга қўшилмайди»,  деб ўйлайди, лекин ана шу ўйлашнинг ўзи етарлимикан?

Минг афсуски, террорчилар, ақидапарастлар орасида ёшларнинг борлиги биз катталарнинг айбимиздир. Бир болага етти маҳалла ота-она, деган ҳикматли гап бежиз айтилмаган. Агар биз оилада, маҳаллада, турли йиғинларда ёш авлодни огоҳликка, тўғри йўлдан боришига даъват этиб турсак, уларни назоратсиз қолдирмасак, ишонаманки, фарзандларимиз ҳеч қачон бундай террорчи оқимларга қўшилмайди.

Муяссархон ХОЛИҚОВА,

педагог.