Андижонлик аёллар

Мустақил юрт ривожини ўйлаган,

Тўкин-сочин ёруғ кундан сўйлаган.

Пок нияти юртимизни бўйлаган,

Андижонлик энг оқила аёллар.

 

Барчиною Тўмарислар издоши,

Манман деган мард эрларнинг йўлдоши.

Тўкилмагай қийналса ҳам кўз ёши,

Андижонлик марду майдон аёллар.

 

Келгусида мақсадига етсинлар,

Меҳнат қилиб элни хушнуд этсинлар.

Эзгуликка ҳайкал қўйиб кетсинлар,

Андижонлик нияти пок аёллар.

 

Оилага керак вафо, садоқат,

Шунда бўлар хотиржамлик ва роҳат.

Тарк этмасин сизни сабру қаноат,

Андижонлик бардоши тоғ аёллар.

 

Тўхтахон ПАРПИЕВА,

меҳнат фахрийси.

 

БЕДОРГИНАМ

Мен сабаб сочингда кўпайди оқлар,

Fам чекдинг, кўпайди дилингда доғлар.

Кўзингда нам бўлдим, алам-у оҳлар,

Она, сенга бир чимдим бахт беролдимми?

 

Нон ёпдинг мен учун қўлларинг куйиб,

Аллалар айтдинг сен эркалаб-суйиб.

Йиғласам йиғладинг юрагинг тўлиб,

Она, сенга бир чимдим бахт беролдимми?

 

Оғзидаги нонини илинган, онам,

Дардлари юзидан билинган, онам.

Мени дея юраги тилинган, онам,

Айт, сенга бир чимдим бахт беролдимми?

 

Ахир, кутгандинг-ку мендан ширин сўз,

Мен-чи, малол олдим, чимириб кўз.

Зар либос кийдирдинг, ўзинг эса бўз,

Она, сенга бир чимдим бахт беролдимми?

 

Кечир ношуд  қизингни, кечир, офтобим,

Ҳаммадан хушрўйим, ўзинг моҳитобим.

Юрак меҳрим, садқа бўлсин сенга жоним,

Она, сенга борки бахтни бераман!

 

Гулнора ПЎЛАТОВА,

АДУ талабаси.

 

 Сингилжонларим

Оқ кабутарлардай беғуборсизлар,

Ниятлари эзгу, қалби поксизлар.

Сизга жоним фидо, яхши кўраман,

Азиз сингилларим, сингилжонларим.

 

Менинг бу дунёда меҳрибонимсиз,

Болалик ҳамроҳим, йўғу боримсиз.

Қадр ва қимматим, эътиборимсиз,

Азиз сингилларим, сингилжонларим.

 

Дардимни тушунган қуёшим, ойим,

Бири шўх, бириси гулдай мулойим.

Бахтимга соғ-омон юринг илойим,

Азиз сингилларим, сингилжонларим.

 

Сиз борки, ҳамиша юрагим бутун,

Сиз меҳр тоқига қўйдингиз устун.

Яратганга шукр, бергани учун,

Азиз сингилларим, сингилжонларим.

 

Санобархон САИФЖОНОВА,

Андижон шаҳридаги

13-умумтаълим мактаби ўқувчиси.

 

ҚУЁШ

Эрта тонгда тоғлар ортидан,

Аста-секин кўтарасан бош.

Ер куррасин зарларинг билан,

Эринмасдан ўрайсан, қуёш.

 

Деразамдан жилмайиб аста,

Уйғотасан юзларим силаб.

Гўё тутиб нурли гулдаста,

Неларнидир қиласан хитоб.

 

"Ҳой қизгинам, тез ўрнингдан тур,

Кетмоқдадир умр ҳам ўтиб.

Тезроқ ёрқин шафақ сари юр,

Буюк ишлар турибди кутиб".

 

Вазифамни қўйдинг уқтириб,

Бобо Қуёш, ташаккур сенга.

Ҳар кун саҳар ўрнимдан туриб,

Бўйсунаман сенинг измингга.

 

Нодирабегим СОБИРОВА,   

 Жалақудуқ тумани.

 

сен учун не қилай

Аёл - онасан, ҳам вафоли ёрсан,

Бизни тинглагувчи чин дўстимизсан.

Тафтинг-ла илитиб бутун оламни,

Меҳри уммон, мисли қуёш нурисан.

 

Кўзинг тўла меҳр, сўзингда сеҳр,

Она сен қуёшсан, она сен ойсан.

Кун-у тун йўлимда порлаган ўзинг,

Кўнглимни ёритган чироғимсан, сен.

 

Қўлинг қадоғини кўзимга сурай,

Дейсан, фарзандларим камолин кўрай.

Сенга дунё тургунча умр тилай,

Ўзинг айт, сен учун она, не қилай.

 

Моҳидил НЎМОНЖОНОВА,

Олтинкўл транспорт касб-ҳунар

коллежи ўқувчиси.

 

 Меҳрингизни алишмасман

Онам, меҳрингизни алишмасман мен,

Дунёнинг бойлигу ҳашамларига.

Онам, юзингизни алишмасман мен,

Дунёнинг энг гўзал чаманларига.

 

Ҳар қанча кўзимга суртмайин оздек,

Меҳнатдан қаварган қўлларингизни.

Қулоққа қуйилар зар-жавоҳирдек,

Шукр қил болам, деган сўзларингиз.

 

Муҳаррамхон ДЎСМАТОВА,

 Андижон педагогика коллежи ўқувчиси.

 

Она, олдингизда гуноҳим қанча?

Сиздан-да азизроқ зотни топмадим,

Онажон, дунёда шу кунимгача.

Баъзан билмадим, ким дўст, ким ғаним,

Она, олдингизда гуноҳим қанча?

 

Пойингиз остида жаннатлар бўлса,

Битта изингизга фидо бўлсин жон.

Мени деб кўзингиз ёшларга тўлса,

Менга бу дунёлар тордир, онажон.

 

Қанча яхши-ёмон кунлар кўрдингиз,

Айладингиз қанча тунларни бедор.

Фидо қилдингиз-ку гулдек умрингиз,

Биз-чи қалбингизга кўп бердик озор.

 

Нодира СОТҚИНОВА,

Андижон тумани.

 

 

 

ОНАМГА

Дунёда энг улуғ инсон - бу она,

Она борлиқдаги тенгсиз, ягона!

Фарзанд бахтин кўриб хурсанд бўлади,

Қувончдан кўзлари ёшга тўлади.

Дунёда энг улуғ инсон бу - она.

 

Доимо яшайди фарзандини деб,

Жон фидо қилади юрт ғамини еб.

Болам ухласин деб аллалар айтар,

Тонгда юзларидан ўпиб уйғотар.

Дунёда энг улуғ инсон бу - она.

 

Онангни қадрла ҳар бир сўзингда.

Қалбинг қуёшини кўрар кўзингда.

Онанг бошингдаги олтин тожингдир,

Меҳр тафтин сезар кулган юзингда.

Дунёда энг улуғ инсон бу - она.

 

Шодиёна АБДУВОҲИДОВА,

Балиқчи тумани.

 

Дуосини олиб яшайлик доим

Йиқилсам, мен билан йиғлаган ул зот,

Дард-алам келганда бошим силаган.

Тўғри яшагин, деб қилиб насиҳат, 

Тун-у кун мен учун бахтлар тилаган.

Мен учун умрини бахшида этган,

Беҳад меҳрибоним, бошимда тожим.

Ютуғимдан боши осмонга етган,

Пойлари жаннатим, бағри осмоним.

Ҳаммадан зиёда бўлиб ҳурматин,

Уйимиз тўрида бўлсин илойим.

Меҳрига меҳрла қайтариб жавоб,

Дуосини олиб яшайлик доим.

 

Мадинахон МАҚСУДАЛИЕВА,

Избоскан туманидаги

24-умумтаълим мактаби ўқувчиси.

 

Сизни қизFонаман...

Сизни қизғонаман ҳаммадан,

Рашқим келар шаббодага ҳам.

Сизсиз кўнглим ғариб, ғамбода,

Тор кўринур кўзимга олам.

 

Нигоҳингиз дайди бўлмасин,

Хиёнат ҳам ажал билан тенг.

Гар десангиз ёрим ўлмасин,

"Мен абадий сеникиман" денг!

 

Арофат УСМОНОВА

 

 Мунис аёлларга

Мунису муштипар,  муқаддас аёл,

Таъзим қилай сенга, борки танда жон.

Сен менинг сурурим, ғурурим ўзинг,

Сенинг матонатингга лол аҳли жаҳон.

 

Аёл ким? Онами, опами, сингил,

Оқ ювиб, оқ тараб кийинтирган зот.

Ширин сўзларига муштоқдир кўнгил,

Йўқ бўлса, кўнгиллар ҳувиллар хайҳот.

 

Оҳ, аёл заҳматкаш, шундай бир зотки,

Таъриф этгани мен сўз тополмадим.

Аёлнинг меҳнатин қадрлаш учун,

Кўнгиллар тубидан сўз айтолмадим.

 

Кимсаной НИШОНОВА,

Шаҳрихон тумани.

 

Бекларнинг доимо сизда хаёли.

Сиз гўзал малаксиз ё бир фаришта,

Уй ва ишхонангиз доим саришта.

Гулноза, Гулчеҳра, Гўзал, Шоҳиста,

Дилингиз эзгуликка мудом пайваста.

Туришлари чиройли, ўзбек аёли,

Бекларнинг доимо сизда хаёли.

 

Онамми, опамми ёки синглимсиз,

Қўни-қўшниммисиз ёки қизимсиз.

Кийган атласингиз бўлмасин енгсиз,

Оддий либосда ҳам тиллога тенгсиз.

Кийганингиз ярашар, ўзбек аёли,

Бекларнинг доим сизда хаёли.

 

Биламан, баъзида бир-бир йиғлайсиз,

Қалбингизни кемирса дарду-аламлар.

Найзасиз кўксингизни ночор тиғлайсиз,

Ёрингизни ўйласа ўзга санамлар,

Барига бардошли ўзбек аёли,

Бекларнинг доим сизда хаёли.

 

Оналик бахтини берсин ҳар қизга,

Соғлик-омонликда кирингиз юзга.

Ҳурмату эъзозлар бўлсин сизларга,

Энг эзгу тилаклар армуғон сизга.

Юртини ўйлаган, ўзбек аёли,

Бекларнинг доимо сизда хаёли.

 

Гулчеҳра ДАВИДОВА,

шифокор.

 

 Оилам бахти

Бизнинг оилани файзи ўзгача,

Бобом ва бувимнинг меҳри ўзгача.

Онам ёпган ноннинг сеҳри ўзгача,

Отам меҳнатининг қадри ўзгача.

 

Оилам юртимнинг тинч гўшаси,

Биз фарзандлар унинг гулу лоласи.

Ватан ободлиги бизнинг бахтимиз,

Оила фахримиздир, тожу тахтимиз.

 

Арофат ТАШЛАНБОЕВА

 

 Опажоним

Кўнгилда дардларим тўлиб кетганда,

Орзулар боғидан бир гул кетганда.

Хаёл китобимни варақлаб аста,

Сизга талпинаман, чорлайман сизни,

Сиздайин меҳрибон опажонимни.

 

Барча сирларимни сизга айтаман,

Сиз-ла бирга бўлсам гўё ойдаман.

Болаликка қайтсам сиз-ла қайтаман,

Хаёл осмонида юлдузим опам,

 

Мавжудахон МАМАРАҲИМОВА,

АДУ 2-босқич талабаси.

 

Нечун сен  кетгандинг йироққа?

Эртага келасан дейману,

Юракка эртаклар айтаман.

Баҳорлар келади гул очиб,

Йўл қараб изимга қайтаман.

 

Келмайсан, буни мен биламан,

Дил йиғлар тополмай бир таскин.

Учиб кетаётир ишқ қуши,

Билдим, демак, демак, куз яқин.

 

Шом тушиб қоляпти кўнглимга,

Соғинчдан сарғаяр япроқлар.

Куз ҳам ҳар галгидек дилимга,

Солади жавобсиз сўроқлар.

 

Фироқлар ўйнайди бошимда,

Музлатиб қўяди оқ қорлар.

Мен тўккан аччиқ ёшлардан,

Армонга айланар орзулар.

 

Мен эса келасан дейману,

Сўнг сингиб кетаман тупроққа.

Лолага айланиб бир куни,

Юрагинг кўмаман сўроққа.

Нечун сен кетгандинг йироққа?

 

Раҳимахон ЭРМАТОВА,

Шаҳрихон тумани.

 

ҚишлоFимни  соFиндим, она!

Келсам бағрин кенг очиб кутган,

Тўрт томони сўлим, ҳур гўша.

Кўрсам кўзим бахтдан сўйлаган,

Қишлоғимни соғиндим, она.

 

Қирларида гуллар очилган,

Боғларида қушлар сайраган.

Номи тилда шўх жаранглаган,

Қишлоғимни соғиндим, она.

 

Баҳорида қизғин бўлар иш,

Одамлари бўлак, дўстона.

Яшашади аҳил, беташвиш,

Қишлоғимни соғиндим, она.

 

Яллалари куйга жўр бўлган,

Тўй-байрамлар ўтса зўр бўлган.

Одамлари содда, меҳрли бўлган,

Қишлоғимни соғиндим, она.

 

Зарнигор ТОЛИБЖОНОВА

 

Бардошингдан бергин, онажон!

Қанча қайғу, ғамларни енгган,

Синовларга дош бериб келган.

Фарзанд учун умрини берган,

Бардошингдан бергин, онажон.

 

Яхши кунлар келар деб, албат,

Олға қадам ташлаган фақат.

Борлигингни ўзи саодат,

Бор сабрингдан бергин, онажон.

 

Кечиргансан ғийбат қилсалар,

Ҳам маломат тошин отсалар.

Бағри дарё мисол шунчалар,

Қалб меҳрингдан бергин, онажон.

 

Буюкдирсан, менинг қуёшим,

Суюклигим, борим, сирдошим.

Эгиб ерга теккунча бошим,

Таъзимдаман, сенга онажон!

 

Муножотхон АБДУЛЛАЕВА,

 

Жалақудуқ тумани.