Андижоннинг ҳар тонгида бахт овози,

Етти иқлим тонгларида берар садо.

Қучоғида ялла айтар тинчлик сози,

Бунда шукр айтар ҳатто эсган сабо.

Бобур Мирзо изларидан мерос диёр,

"Анда жоним қолди" дейди ҳар қадами.

Боғишамол қирларида куйлар алёр,

Ифтихорга кўмар дилни ҳар бир дами.

Дастурхонга ёйиб ташлар бор бисотин,

Кўксидадир қўли меҳмоннавоз элин.

Боболари дуогўйдир, момолари отин,

Ёшлари-чи, шижоат-ла боғлар белин.

Қаддин ростлар муҳташам уй-бинолари,

Оби ҳаёт суви ила малҳам жонга.

Юракларда ифтихорнинг садолари:

Ҳеч бир гўша тенг келолмас Андижонга!

Оқибатхон МАДАМИНЖОН қизи,

Булоқбоши тумани.