(8- сон)

ТИНЧЛИК МАКОНИ

Сабо юзларидан силаб уйғотар,

Дийдорин кўрмоққа ошиқар қуёш.

Бу юртнинг тонглари ўзгача отар,

Қушлар ҳам дил сирин этажакдир фош.

Гуллар ишва қилар юзларин очиб,

Дилга хузурбахшдир фавворалари.

Кундан-кун боради чиройи ошиб,

Юртимнинг кўп эрур парвоналари.

Оташин меҳрини қилмаган миннат,

Жисмимда яшайди мисоли жондай.

Мен унга қайси кун кўрсатиб ҳиммат,

Қачон қарзларимни узаман, қандай?!

Отамдек куюнган, онамдек суйган,

Борини бахшида қилган макон бу!

Бағрида қувончлар қувониб юрган,

Тинчлик қўним топган Ўзбекистон бу!

Садоқат НЕЪМАТОВА