Болажонларнинг севимли қорбобоси турли давлатларда турлича аталади. Испанлар уни "Ноель ота", руминияликлар "Мош Жарилэ", голландлар "Синта Клаас", японлар "Сегацу-сан", инглизлар ва америкаликлар "Санта Клаус", руслар "Дед Мороз" деб номлашган. Буларнинг аксарияти ўзбекчага таржима қилинганда "Аёзбобо" ёки "Қорбобо" деган маънони англатади. Қорбобонинг кўриниши бутун дунёда деярли бир хил. Шундай бўлса-да, Санта Клаус билан Дед Морознинг кийимларида ўзига хос фарқлар бор. Масалан, Санта Клауснинг бошида попукли қизил қалпоқча, эгнида унча узун бўлмаган қизил пўстин, қўлида қизил қўлқоп бўлиб, соқоли у қадар узун эмас. "Дед Мороз"нинг бошида кенг гардишли махсус телпак, эгнида ерга теккудек узунликдаги мўйнали пўстин. Қўлида узун ҳасса, оппоқ, узун тўлқинсимон соқоли қорнигача тушиб туради.

Умуман, Қорбобо бу шаклга келгунича ўзига хос "кийиниш" тарихини босиб ўтган. Дастлаб у плашда тасвирланган. ХIХ аср бошида голландияликлар уни қўлида трубка чекиб турган мўри тозаловчи кийимида қабул қилишган. ХIХ аср охирларига келиб Қорбобо ўзининг бизга таниш қиёфасига эга бўлган. 1860 йилда америкалик рассом Томас Найт Қорбобони илк маротаба соқол билан тасвирлаган. Инглиз мусаввири Тенниэл кўп вақт ўтмай очиқкўнгил, ёқимтой, хушмуомала ва қориндор мўйсафид чол сиймосини яратади.

Бугунги кунга келиб, Қорбобо совға-саломлар улашадиган, сахий, болажонларнинг энг севимли кишиси сифатида дунёнинг барча мамлакатларида маълум ва машҳурдир.