Пайғамбаримиз Муҳаммад (с.а.в.) инсониятни жаҳолат ботқоғидан халос этиб, инсонларни нотўғри ақидалардан қайтарганлари барчамизга маълум. Аммо шу кунгача мусулмон халқи ўртасида динга заррача алоқаси бўлмаган баъзи бир урф-одатлар, асоссиз ақидалар учраб туришлиги ҳам бор гап.

Қазо-ю қадарга имон келтириш Ислом дини асосларидан биридир. Шундай экан, инсон ўз бошига тушадиган барча яхшилик ва ёмонликларни тақдирдан, деб билиши энг тўғри йўлдир. Бу тўғрисида Аллоҳ Таоло Қуръони Каримда: "(Инсонга) бирор мусибат етган бўлса, албатта, Аллоҳнинг изни (иродаси) билангина (етур). Кимки имон келтирса, У унинг қалбини тўғри йўлга ҳидоят қилур. Аллоҳ ҳар нарсани билувчидир", деб марҳамат қилган (Тағобун сураси, 11-оят).

Бугун ҳам халқимиз орасида турли бемаъни фикр ва ирим-сиримларга ишонувчилар учраб туради. Масалан: йўлда кетаётган одам олдидан тўсатдан қора мушук ўтиб қолгудай бўлса, бирор нохушлик юз беришига йўйилиши бор гап. Сарвари коинот (с.а.в.) бу каби иллат ва нотўғри фикрларнинг ҳар қандай кўринишини рад этганлар. Ҳадиси шарифда Расулуллоҳ (с.а.в.): "Уч нарсадан умматим ҳануз қутила олмайдилар. Бу - ҳасад, бадгумонлик ва иримдир. Шу нарсалардан қутилиш йўли шуки, ҳасад қилсангиз, зулумга ўтманг. Гумону  шуб-ҳа қилсангиз, уни ҳақиқат ҳисоблаб, унга асосан иш тутманг. Бирор ирим қилинадиган нарсага дуч келсангиз, Аллоҳ Таолога таваккал қилиб, йўлингизда ва ишингизда давом этиб кетаверинг!" деганлар (Абу Яъло ривояти).

Абу Ҳурайра (р.а.) Пайғамбаримиз Муҳаммад (с.а.в.)дан ривоят қилган ҳадисда: "Эътиқод юзасидан бир касалликнинг иккинчи бир кишига ўтиши қатъий қилинмайди, магар Аллоҳ Таоло хоҳласагина ўтади. Ислом шариатида ирим қилиш йўқ, у жоҳилият қолдиқларидан бўлиб, мусулмонлар орасида тарқалган зарарли ақидадир. Вафот этган одамнинг руҳи келиб, турли жониворлар шаклида чирқиллаб туриши ҳам йўқдир. Бойўғли сайрашидан ҳеч кимга зарар йўқдир. Чунки одамлар ўйлаганидек, бойўғли сайраганида ёки ин қурганда, дарахт қуриб, уйлар вайронага айланмайди, аксинча, бойўғли қуриган дарахтлар ва вайроналарни қидириб топиб, ўша жойларгагина ин қуради. Чунки унинг емиши бўлмиш сичқон ва каламушлар, одатда ҳудди ана шу ерларда бўлади.

Мўмин банда Парвардигорга эътиқод қилган ҳолда имонини мустаҳкам сақлаши лозим. Ҳар вақт ва ҳар бир амалда Аллоҳга таваккал этиши зарур. Зеро, меҳрибон Роббимиз: "... Кимки Аллоҳга таваккал қилса бас, (Аллоҳнинг) Ўзи унга кифоя қилар. Албатта, Аллоҳ Ўзи (хоҳлаган) ишига етувчидир. Аллоҳ барча нарса учун миқдор (меъёр ва муддатни тайин) қилиб қўйгандир",(Талоқ сураси, 3-оят) деб марҳамат қилинган.

Сўзимни мухтасар қилиб, шуни таъкидлардимки, орамиздаги бидъат-хурофот ва ирим-сиримга берилиб, ўзларини ҳам, ўзгаларнинг ҳам фикрини  чалғитиб, соф ислом таълимотидан йироқлаштириб қўяётган айрим кимсалар юқорида айтилган оят ва ҳадислардан ўзларига тегишли хулоса чиқариб олсалар, айни муддао бўлур эди.

Аллоҳ Таоло барчаларимизни ҳидоят йўлидан боришимизни, турли бидъат ва ҳурофотлардан эҳтиёт бўлишимизни, ўзи рози бўладиган солиҳ ва яхши амалларда бардавом бўлишлигимизни насиб этсин!

 Нурилло БОЙМАТОВ,

Андижон туманидаги "Файзибой ҳожи" жомеъ масжиди имоми.