Дил туFёни

   Халқимизда "Сабр қилсанг, ғўрадан халво битар" деган нақл бор. Бу фикр бежиз айтилмаганлигига ўз ҳаётим мисолида яна бир бор амин бўлдим.

Тожикистондан оиламиз билан она-ота юртимиз Ўзбекистонга кўчиб келганимизга роппа-роса 24 йил бўлди. Шу йиллар мобайнида фуқаролиги бўлмаган шахс гувоҳномаси билан яшаб келдик. Наилож, бошга тушганни кўз кўради дейишади. Лекин ана шу йиллар давомида Ўзбекистонимизнинг тинч, фаровон осмони остида шоду-хуррам яшаб келмоқдамиз.

Асли қўрғонтепалик бўлган дадамиз собиқ иттифоқ даврида Тошкентда олийгоҳни тугатганидан кейин уни йўлланма билан Тожикистонга ишга юборишган, шу боис ота-онам Хўжанд вилоятида узоқ яшаб қолишган эди.

Президентимиз Шавкат Мирзиёевга мингдан-минг раҳмат. Юртбошимизнинг ташаббуси билан узоқ йиллардан буён Ўзбекистонда яшаётган, лекин фуқаролиги бўлмаган биз каби минглаб инсонларнинг муаммоси ечилди. Биз Ўзбекистон фуқаролигига қабул қилиндик,  паспорт олдик. Бундан бошимиз кўкка етди, қувончдан беихтиёр кўзларимга ёш келди.

Ахир шу юртда яшаб, ишлаб, шу юрт ҳавосидан нафас олиб, шу юртнинг фуқароси бўлмаслик инсонга қанчалар руҳий азоб беришини, қанчалар муаммоларга дуч келишини ўша одамларнинг ўзларигина ҳис эта олади.

Ўзбекистон фуқароси деган паспорт олдик, кўп ўтмай Президент сайловида иштирок этдик. Бу қалбимизга қанчалар ғурур ва фахр ҳис этдирганини сўз билан таърифлаб беролмайман. Сайловда ҳеч иккиланмай одамларнинг ўз ҳаётидан рози бўлиб яшашлари учун қайғураётган, халқимизнинг муаммоларини ечаётган Шавкат Мирзиёевга овоз бердим.

Юрт равнақи, эл дарди билан яшаётган, халқимизнинг тинч, фаровон ҳаёти учун бутун борлиғи билан меҳнат қилаётган Президентимиз бор экан, шубҳасиз, юртимиз янада тараққий этиб, халқимизнинг турмуш фаровонлиги юксалади.

Нигорахон САИДОВА,

Андижон шаҳри.