+0374 223-85-48
Андижон шаҳар, Навоий шоҳкўчаси, 71- уй

Янгиликлар

  • 30 Нояб 2023
    Банк коррупциядан холи соҳага айланадими?
    Тадбир “Ўзмиллийбанк” АЖ Андижон вилояти бошқармасида бўлиб ўтган “Очиқ эшиклар куни” тадбирида ана шу савол ва коррупцияга қарши курашиш билан боғлиқ қатор масалалар хусусида атрофлича…
  • 12 Июль 2023
    Тарғибот ишлари кучайтирилмоқда
    Ўзбекистоннинг янги конституциясида инсоннинг ҳуқуқи, шаъни ва қадр-қиммати олий қадрият сифатида белгилаб қўйилди. Ҳар кандай жамият бахтли келажакка интилгани каби Ўзбекистон ҳам ўзининг тарихий тажриба…
  • 14 Июль 2023
    Фаол аёллар беллашишди
    Танлов Марҳамат тумани Ўқчи маҳалласидаги 29- умумтаълим мактабида фаол қизлар иштирокида "Балли, қизлар!" кўрик-танлови ўтказилди. Тумандаги 2- секторга қарашли маҳаллалардан қатнашган етти нафар қиз пазандалик,…
Газетамизнинг янги сони сизга манзурми?
  • Ovozlar: (0%)
  • Ovozlar: (0%)
  • Ovozlar: (0%)
Jami ovozlar:
Birinchi ovoz:
Oxirgi ovoz:

19 Июль 2018

ЭҲ, ОНАМ, ОНАЖОНИМ...

Автор
Маколани бахоланг
(0 Овоз)

Қилмиш-қидирмиш

"Бу гапларни айтишдан мақсадим, ҳасрат қилиш эмас, балки улардан кимлардир сабоқ чиқариб олса, деган ниятим бор", деди таҳририятга ташриф буюрган йигит ийманибгина. У чуқур хўрсиниб олди-да, сўзида давом этди.

"Онам биз - икки ўғил, уч қизни ёлғизқўллик билан катта қилдилар. Отам вафот этганида, мен - оиланинг тўнғичи ўн уч ёшда эдим.

Онам бизни оёққа қўйгунча тиним билмадилар. Кундузлари далада ишласалар, оқшомдан то ярим кечагача қишлоғимиздаги мактаб ва колхоз идорасида фаррошлик қилардилар. Оралиқдаги қисқа вақт ичида бизга овқат тайёрлаб беришга зўрға улгурардилар. Мен уларнинг ухлаб ётганларини ёки хотиржам овқатланиб ўтирганларини сира кўрмаганман. қўни-қўшнилар онамга ачинардилар. Лекин меҳрибоним сира нолиган эмаслар.

- Ҳали болаларим катта бўлиб, уйли-жойли бўлганларида, мен келинлар ардоғида, набираларим даврасида роҳатда бўламан, - дердилар жилмайиб.

Мен уйланганимда, онамнинг қувончи оламларга сиғмади. Дастлабки кунларданоқ онам келинини "қизим" деди. Унга бор меҳрини беришга интилди. Тўйдан кейин бироз вақт ўтиб, онамнинг тоби қочиб қолди. Бу совуқ кунларда ҳам фаррошлик қилганлари оқибати эди. Уларнинг кўнгилларини қандай олишни билмасдик. Укаларим онамнинг бошидан кетмасди.

Мен ҳам ишдан келиб, тўғри онамнинг ҳузурига кирардим. Олиб келган егуликларимдан кўнгли тусаганини оғзига тутиб, ухлаб қолганларидан кейин ўз уйимга чиқардим. Менинг мана шу одатим хотинимга ёқмади. Уйга кирганимда димоғ-фироқ, беҳуда гапларни айтиб, хархаша қиларди. Унга тушунтирмоқчи бўлганим бефойда эди.

Онам тез кунда оёққа туриб кетди. У балки бизнинг ўртамиздаги совуқ муносабатга чек қўймоқчи бўлгандир, эҳтимол. Йўқ, шундан кейин ҳам хотинимнинг инжиқлиги йўқолмади. "Олиб келган маошингизни онангизга берасиз, бу уйда менинг сариқ чақалик қимматим йўқ", деб жанжал чиқара бошлади.

Бир куни онам:

- Ўғлим, энди ўз оиланг бор, яқинда ота бўласан. Энди пулларингни хотинингга бер, - деди.

Яна онам бизнинг тинчлигимизни ўйлади. Шундан кейин пуллар хотинимда турадиган бўлди. Рўзғордан барака кетди. Топганимни хотиним керак-нокерак нарсаларни сотиб олишга сарфларди. Онасиникига жуда серқатнов бўлиб қолди. Болалар, рўзғор ишлари хастаҳол онамга қолиб кетарди.

Бу ҳақда хотинимга эътироз билдирсам:

- Сиз ҳам, онангиз ҳам мени ёмон кўрасизлар. Мени кўролмайсизлар. Пешонам қурсин, келиб-келиб сизга тегаманми, шўрпешона бўлмасам, - дерди увиллаб йиғлаганча.

Шовқинимизни эшитиб, онам менга дакки берарди:

- Келиним яхши, сен сал оғирроқ бўлсанг, олам гулистон.

Аммо бу гапни онажоним дилига келини етказган озорларни кўмиб қўйиб айтишини жуда яхши билардим.

Бирин-кетин укаларимни уйлайдиган, сингилларимни чиқарадиган бўлдик. Ҳар бир тўйда хотиним жанжал чиқармай қўймасди. Неча марта у билан ажрашмоқчи бўлдим. Онам қарши чиқдилар. "Кўз очиб кўрганинг, болаларингни етим қилма, жон болам", деб ёлворардилар. Мен эса икки ўт орасида эдим. Бир ёқда болаларим, бир ёқда яқинларим.

Мана, ҳаловатсиз умр ҳам ниҳоя топаяпти. Икки ўғил ва бир қизим бўй етди. Бир йил аввал келин туширдим. Худонинг қудратини қаранг, келин худди хотинимнинг қуйиб қўйгандай ўзи. Ўғлим билан жанжаллашгани жанжаллашган. Ўғлим топган пулларга бир ўзи эгалик қилишни истайди…

Бир куни томорқада ишлаётсак, очиқ турган дераза орқали келин билан ўғлимнинг гап-сўзларини эшитиб қолдим.

- Ойингиз ҳар икки куннинг бирида касал, - дерди келин. - Топганингизни уларга сарфлаб, менинг уддамдан чиқолмас экансиз, нега уйландингиз?

- Тушун, озгина сабр қилиб тур, ойим тузалиб олсин…

- Ойингиз касал эмас аслида, сиздан пул ундириш учун баҳона қилаяпти.

- Ундай эмас, кўрмаяпсанми…

- Кўраяпман! Кўриб турганим учун айтаяпман.

- Бас қил!

- Бас қилмайман, ё менинг айтганимни олиб берасиз, ё ўша онангиз билан…

Ҳойнаҳой, ўғлим хотинига шапалоқ тортиб юборди, келин додлашга тушди.

Бор гапдан бохабар бўлган аёлим кечаси билан йиғлаб чиқди.

- Ойижон, мени кечиринг. Сизга берган озорларим ўзимга қайтаяпти. Мен нодонни кечира қолинг. Қадрингизга энди етдим, - дерди у шивирлаб.

Аммо бу гаплардан не фойда? Онамнинг вафот этганига бир неча йил бўлди. Келинидан бир оғиз ширин сўз эшитмай ўтган онажоним уни кечирармикан?.."

 

 Йигитнинг сўзларини  Барно ҲАЙДАРОВА оққа кўчирди

 

 

Прочитано 1601 раз Последнее изменение 10 Сен 2018